Sevgili Kenan, Parmak bastığın yara gangrenleşmiş. İrinin kokusu etrafı salmış. Kimi o irinle beslemeyi yaşam seçmiş. Kürd milletinin dinamiklerin tarumar edilmiş. Sahada olanların niteliği belli. Bize gelince devredışı kalmışız. Elbette bahçemiz mutlaka eşilmeli. Elbette istem ve görevimiz. Ama bu gün bunun koşulları yok. Olmadığı içindir ki, daha hala gençecik çocuklar bınkevir edilmektedir. Hepimiz biliyoruz ki, bahçemiz eşildiğinde fışkıracak olan iş aletleri değil, bir avuç özgür vatan için yola çıkan milli kurtuluş savaşcıların kemikleri ve bir de ruhları olacaktır. Kemikler teselimiz, ruhlarının şad edilmesi moral kazancımız olacaktır. Ne zaman olur dersen, bu sorunun cevabını bilen yok... Sevgi ve saygılar benden...