“Barış grupları“ gelmiyecek deselerde siz siz olun buna inanmayın.
Teslimiyatlar dünde vardı, bugünde sürüyor.
30 senedir karşı karşıya olduğumuz handikabı kim nasıl algılıyor biliniyor.
Dost, düşman, savaş, barış, örgürlük, kölelik sınırı nerden başlıyor, bittiyor bilen varsa bir adım öne çıksın.
Öne çıkacakların sayısız olacağı kesin. Ama herkesin algısı farklı olacağıda kesin.
Başkası bir yana ben en son demem gerekeni peşinen söyleyeyim.
A. Öcalan, gelmiş geçmiş en adi bir haindir.
Bunu görüpte onu serok olarak bilenlerde haindir.
Bir de onun bir hain olduğunu bilmeden destekleyen bir kesim var. Bilmeden kendi idam ipini çekiyorlar.
Kandırılmaya, kullanılmaya çok müsaitler.
Kürdistan ve Kürd halkı için mücadele ettiğini sanıyorlar ama, Türk Genelkurmayın bir emir eri olan A. Öcalan haini için enerjilerinin tüketildiğinin farkında değiller.
Apocu hareketin kuruluşundan bugüne kadar yaşananlar gözönüne alınırsa Kürd milli hareketin dinamiklerinin planlı programlı tasviye edildiği ve edilmeye çalışıldığını her sağduyulu insanımız görmekten zorlanmaz.
Son dönemlerde yaşanan olaylarında bu planın dönemsel taktiği sonucu olduğu görülür.
Dikkat edin.
Bir barış grubu başını aldı gitti.
Kimi aptalda buna inandı.
Kürdistan sorunu çözüldü aman bizimde bu çorbada bir kaşık suyumuz olsun deyip ortalığı velveleye verdi.
Şişirilen bomba gecikmeden patladı.
Barış, açılım, saçılım yalanmış meğer.
Biz zaten biliyorduk dememiz gerekmiyor.
Dağ fare doğuracaktı ve gecikmedi.
Düşünün bir kez daha.
Türk ordusunun iktidarının devamı için kontrolü düşük yoğunluklu bir savaş şart. Bunun için en uygun aktörde Apocu hareket.
Karşılıklı danışıklı döğüş sürüyor ve sürecek.
İmralıdaki hain oldukça gerekçe çok.
Kıldı, irindi, akıntıydı, bunaltıldı derken yeni mekanın eski mekanından 0,5 milimetre dar olması beyni rehin alınmışlar tarafından ayaklanma nedeni olabiliyor.
Bu da İmralı hainin iktidarı için yeteri kadar malzeme oluyor.
İkide bir bunu teste ediyor.
Gelin teslim olun diyor, insanlar sıraya giriyor. Teslimiyeti zafer ilan ediyorlar.
Teslimiyet dedimde.
Teslimiyet alenen gelip teslim olan Qandil ve Mahmur gruplarıyla başlamadı.
Uzun süreden beri Qandil ve Mahmur'dan insanlar grup veya tek tek geldiğini çoğu kesim zaten biliyor. Bu güne kadar yüzlerce insanın gelip teslim olduğu biliniyor. Son gelen gruplarla bu durum kamuoyuna duyuruldu. Karşılamalar tepki alınca tekrar eski sisteme geçildi. Teslim olmalar sürüyor. Apocu hareket ve devletin anlaşması temelinde oluyor.
Bu teslim olma meselesi bir sisteme bağlanmış. Teslim olmak isteyenler Zaxo'daki BM temsilciliğine başvuruyor. Apocu olduklarını, Qandil ve Mahmur'dan geldiklerini, Türkiye'ye teslim olmak istediklerini söylüyorlar.
İfadeleri alınıyor. Kendisine okutuluyor. Tekrar soruyorlar. Türkiye'ye girmek mecburiyetlerinin olmadığı, Güney Kürdistan'da BM güvencesi altında yaşayabilecekleri anlatılıyor. BM Zaxo temsilciliğinin bu anlatımlarını kabul etmeyenler Güney Kürt Hükümetinin temsilcisi gözetiminde Türkiye'ye gönderiliyor. Kişi Türkiye'ye teslim olmayı kabul ettikten sonra BM Zaxo teslilcisi Silopi'deki Türk yetkililere haber veriliyor. Bunun üzerine bir Türk heyeti Zaxo'ya gelip teslim olmak isteyen kişiyi alıp gidiyor. Silopi'de ifadesi alınıyor ve ailesine teslim ediliyor. Askerlik sorunu olanlar askere alınıyor. Ama kendilerine ceza verilmeyecekleri sözü veriliyor. Bu da Apocu hareket ve devlet arasında varolan bir anlaşmaya gereğidir.
Gelenlerin kimlere karşı kullanılacağını anlatmama gerek var mı?