Mahkemelerde yargılanırken yargılayan mahkemeyi, yargıya esas teşkil eden yasaları, yasaların dayandırıldığı düzeni topkyekun yargılmak. Bir milletin doğuştan varolan haklarını savunanları siyasi kararlarla mahkum etmek isteyenleri uygulamaları ve düşünceleriyle tarih önünde mahkum etmek. İsmail Beşikçi Hoca'nın yaptığı ve yapmaya devam ettiği budur. Aynı tavrı İbrahim Güçlü ve daha birçok kürt aydını bugün mahkemelerde sürdürüyor. Daha önce de Cebaxçorlu Tayyib Ali, Modanlı Faqi Hasen, Said Elçi, Hayri Durmuş ve daha birçokları mahkemelerde yargılanırken kürt milletinin hukununu öne çıkardı. Gandhi'nin, Ömer Muhtar'ın, Dimitrov'un yargılanmaları tersine dönerek devleti ve mahkemeleri yargılayan örnekler olarak hatırlardadır. İşgalcilerin barbarca yasaları ve yanlı mahkemeleri önünde milletinin hukukunu yükselten tavırlar üzerine gelecek inşa olunan çığlıklar olarak geleceğe intikal ederken, göstermelik mahkemeler sadece haksız insanlık ve hukuk dışılıklarıyla anılmaktadırlar. Milletinin hukukunu, bu milletin genel hukuku içerisinde saklı kendi bireysel hak ve hukukunu göstermelik mahkemeler önünde savunamayanlar hiçbir yerde ve hiçbir şekilde savunamazlar. Siyasi önder ve örgütler ait oldukları toplumun sadece siyasi temsilcileri olmakla kalmayıp kendi toplumunun uğratıldığı ağır haksızlıklar önünde sahip olunan hak ve hukukun en üst düzeyde savunulması göreviyle mükelleftirler ve bu mükellefiyetleri gözardı edilemeyecek asli görevleri arasında ilk sırada yer tutar.