Direkt zum Inhalt
Submitted by Aso Zagrosi... on 30 April 2009

"Ben taşınıyorum" dediğim zaman hemen tanıdklarım
"daha geçen yıl taşındın" diye feryad adiyorlar.
Hayırlı olsun diyen yok.
Yinemi? diyenler çok.
Ben dikiş tuturamıyorum.
Aslında köyümden ayrıldığımdan beri sürekli
taşınıyorum.
İki yıl aynı evde kaldığımı hiç hatırlamıyorum.
Ülkeler bir yana, kaldığım şehirlerin tüm
mahalelerine taşınırım.

Aslında biraz imkan sorunu. Ekonomik durum kötü olunca
varoşlara, biraz iyileşinde şehirin merkezine. Bu gidişat hep kötüden
iyiye doğru gitti.
Tüm şehirlerde benim başıma gelen bu.
Eskide çevrecilik yoktu.
Bir kaç yıldan beri oda peyda oldu.
Şimdi arabaların girmediği bir sokaka taşınıyorum.
Zaten arabam hiç olmadı.
Yıllarca Kürdistan'da eyliyetsiz araba kullandım.
Avrupa'da bir gün olsun bir arabanın direksiyonuna
geçme ihtiyacı hisetmedim.

Evet yine taşınıyorum.
Bu sefer bizim asansorde var.
Hemde konuşuyor.
Bizim için değil, engelliler için...
Ama, evin çevresi güzel, sabah kalkıp yürüyebilirim.
Arabaların gürültüsünden uzak..
Birde iki dakika uzaklıkta nehir var.
Gril yapmak yasak.
Fakat bolca gezebilirim. Eğer istersem sabah koşusuna çıkabilirim.
İnsan haftanın 5 gününü çalışırsa, sabah koşusu çok zor.
Hafta sonu mümkün.
Aynı yerden uzun süre kalmak benim ruhumu sıkıyor.
Evdeki taşınalım dediklerinde ben dünden
hazırım.
Sanki görünmeyen eller bizi mahaleden mahaleye taşıyorlar.
Yarın sabah araba kapıya yanaşacak ve taşınacağız.

Ama bu sefer benim başıma felaket geldi.
Postane mayıs ayının 22'sinde bizim telefonu açacak.
Yani anlayacağınız 22 gün boyunca evde İnternete giremiyeceğim.
Bundan dolayı bu akşam son telefonlarımı açtım.
22 Mayısa kadar benden fazla bir şey beklemeyin.
Yine yazacağım.
Ama, evde İnternet olmayınca aynı performansı göstermek zor.
Zaten bir dizi arkadaş yazıyor.
Ben olsam yada olmasam fark etmez.
İnsan yazmayınca bir şeylerini yitirmişe benziyor.
Beni panik almış.
Yarın akşam benim telefon bağlantım olmayacak.
Yarın akşam dünya ile bağlantım kopacak.
Fakat, arkadaşların performansını insan görünce, kayıptan bir ses
bu sürecte okumaya çalış..
Arkadaşlar görev başında....

Ve bugün kitaphane gittim, 18 kitap aldım. Bir çoğu eski kitaplar.

Ev değiştiriyorum, ülke değiştiriyorum, çevre değiştiriyorum, mahale değiştiriyorum, arkadaş değiştiriyorum, elbise değiştiriyorum ve değiştirmediğim
tek bir şey var: ülkem Kürdistan!!!

Silav

Aso Zagrosi

sen iki gözüm, tasindigin her bir mekanda,mahlede,köyde ve sehirde zaman zaman dalip ülkeni düsünürken, kimi zamana dörte bölünen yüreginin bir parcasinda,diger yanini düsünürken. ama her bir alanda ve mekanda kürdistani durusunu gösterip hizmetini sununca, tasindigin her mekanda geride biraktigin yürek izlerin. sen yüreklerimizin ev sahibi sen tarihimizin yuz aki sen gecmisimizin kivanci sen gecmisten günümüzde süzülüp gelen onuru,erdemi dik durani asil degistiremedegim ülkem kürdistan derken bizlerde ülkemiz kürdistanin yurtseverleri olarak sana yeni mekaninda saglik,sihhat dilerken asil degismeyen mekanin olan burda,yüreklerde degismeyecektir degerin nehire yakin olan mekaninda,sagligin icin uzun yürüyüsler yap. birde ara sira caktirmadan illegal gril yap.bu daha zevkli oluyor inan. yasaklari hice saymak mutluluk veriyor. kim bilir belki bir gun üc nüfüslü bir aile olarak kapinda biteriz,konugun oluruz. hürmetler

Merhaba, ilk basta yeni evinin sana ugur getirmesini diliyorum ... Bu araba konusunda benimde ayni durum. Ehliyet yaptim ama ondan sonra hic arabam olmadigindan araba hic sürmedim. Simdi ben arabaya binince herkes korkuyor, cünkü ambulas sürer gibi sürüyorum masallah. Bati'lilar araba ile kirlettigi dünyayi simdi temizlemek istiyorlar ama basarili degiller. Bence günes enerjisi ile sürülen arabalar olmayana dek, araba sürmek günahtir. :-)) Dünyada bildigim kadariyla en hizli sey isiktir ama zamanda cok hizlidir. 22 günün icinde 18 kitabina dalarsan zamanin nasil gectigini farketmezsin herhalde. Ama bizler senin yoklugunu elbette farkedecegiz. Isterdim ki, senin gibiler bolca yazsaydi ama ne yazik ki bir iki kisiden baska kimse yazmiyor. Belkide herkes, nasilsa digerleri yaziyor ben yazmasamda olur derken geriye bir elin bes parmagi kaliyor. Bence herkesin yeri ayridir ve herkes kendisi icin, bizler icin yazmalidir. Isterdim ki Kürd Forulari yazidan ve okuyucudan bogulsun ama anlasilan insanlarimiz biraz yorgun. Inan ki, ben bazen asagidaki gibi eski yazilarimi asiyorum ki, forum bos kalmasin. Bir iki kisi okusada belki sevaptir diye düsünüyorum. Yoksa nedense -belki tekrardan- benim yazilar son dönemlerde az okunuyor. Arkadaslarin cani sagolsun, bir kisi okusada bana yeter ama 35-40 milyon Kürd sahi nerede? Birde internet cafelerinin oldugunu hatirlatayim ve bu yaziyida iyi günler dileyerek kapatayim. Görüsmek üzere ...

Ez gelek caran di bihîzim kû kek Aso Xanîyê xwe di gûherînê! Lê bawer bikin min tucare ji Aso re ne gotîye xanîyê te yê nuh pîroz be!! Lê vêcarê ezê mala Aso ya nuh pîroz bikim.... Kek Aso Malate ya nuh pîroz be! Ez hêvî dikim kû tû wextekî xweş di vê malêde darbakî.. Kek Aso Pêşîyê me gotine varê xelkê ji mironrê nebê war. Lewmajî sebre tê di xanîyên xelkê de nayê.. Daxwaz û hêvîye min ewe kû rojekî tû di gûndê xwde bibê xwedî mal û xanî bimîne di xweşîyê de Silav û rêz A A

Neuen Kommentar schreiben

CAPTCHA This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.